آثار من شھودیاند و لذا دیدنی ھستند. خواننده اگر چشمش را باز کند و میل به فھمیدن داشته باشد میفھمد؛ یعنی میبیند مثل روز. در غیر اینصورت چشمش را بر ھم مینھد و ھیچ نمیبیند. زیرا من در حال نوشتن میبینم و مشاھداتم را گزارش میدھم. من نمیاندیشم، دورهی اندیشهگری من سالھا است که به پایان آمده است حدود دهسال. ھرکه بخواھد بفھمد، میفھمد؛ بهگونهای که برای نخستینبار فھمیده است.
(از کتاب زندگینامه ماورای طبیعی من) اثر استاد علی اکبر خانجانی