بسم الله الرحمن الرحیم

 

کارخانه مسخ انسان

 

کل روح حاکم بر همه ادیان و حکمت های الهی در یک کلمه خلاصه شده است و آن نهی از دنیاپرستی و رویکرد به آخرت و معنویت و الهیت می باشد. چرا چنین است؟

هر مرض و تباهی و جرم و جنایتی جز حاصل پرستش امور دنیوی نیست چرا که نفس آدمی در مادیت دنیا از خود بیگانه و مسخ می گردد و در اشیاء طنیده و بافته و تافته می گردد و دیگر به آسانی از آن رهائی نمی یابد الا به توبه ای نصوح و جهادی اکبر که کار هر کسی هم نیست.

بنده در تجربه درمانگری، بسیاری از بیمارانم را توصیه می کردم که از برخی از تعلقات دنیوی و نژادی خود دست بکشند. و آنهائی که به این توصیه عمل می کردند بطور معجزه آسائی شفا می یافتند که خروج از نژاد و هجرت به دیاری دیگر یکی از آسانترین روش این درمان است.

«و آنگاه به آنها گفته می شود که تبدیل به سنگ و آهن شوید.» قرآن کریم- دنیا و دنیاپرستی کارخانه تبدیل انسان به حیوان و سنگ و آهن است. هر چیزی را بپرستی و در آن فنا شوی پس از مرگت به همان چیز تبدیل می شوی. آنکه احشام خود را می پرستد تبدیل به چهارپایان می شود، آنکه سگش را می پرستد تبدیل به سگ می شود. آنکه اشیای صنعتی را می پرستد تبدیل به فلزات می شود. آنکه پول را می پرستد تبدیل به پول می شود. و اما آنکه عورتی را میپرستد به دام شیاطین افتاده و تبدیل به اجنه و لشکریان شیطان می شود یعنی آتش!

هر کس این حکمت و معرفت امّ الکتابی را که در کتاب «نزول و عروج روح…»تبیین کرده ایم فهم و باور نماید بسیار بعید است که دیگر به دنیا مبتلا شود و مسخ گردد و حیات اخرویش را بصورت چهارپایان و سنگ و چوب و آهن و آتش بگذراند.

 

                                                                                                                                           علی اکبر خانجانی

                                                                                                                                              24/03/1401