قیامت عرصه‌ی رویارویی خالق و مخلوق

تاریخ، چیزی جز تاریخ تنھایی انسان در جھان نیست و گریزش از تنھایی. قیامت عرصه‌ی بن‌بست تاریخ و بن‌بست این گریز است و لذا عرصه‌ی اشد تجمعات و تحزب‌ھا است و تراکم جمعیت در حین اشد اضداد و ‌نفرت‌ھا و عداوت‌ھا تا سرحد انفجار.

خودشناسی

چرا کسی میلی به خود ندارد؟ اگر پاسخ این سؤال روشن شود آنگاه کم‌ مشتری بودن خودشناسی هم روشن است: زیرا آدمی میل به شناخت چیزی دارد که آن را دوست داشته باشد. چرا انسان خودش را دوست نمی‌دارد؟ خودپرستان حقیقی همان عارفانند و چون خود را دوست می‌دارند خود را می‌شناسند و بالعکس. تبهکاری، قابل دوست‌ داشتن نیست. آدمی به‌ میزانی که مشغول کارهای زشت است، از خود بیزار است. پس بین انسان و خود او جز اعمال زشت او حائل نیست. بنابراین خودشناسی و اصلا میل رجعت به خویشتن، مهم‌ترین محصول و اجر تقوا و نیکوکاری است.

چه نباید کرد؟

باید راه و روش‌های خودشناسی و خودکفایی و خوددرمانی را جستجو نمود.

خود را بشناسیم

-مردم بی خود تلاش می کنند بواسطه ثروت و قدرت و آداب و رسوم و بازیها و جلوه گریها و عیش و تجملات و تملکات خلاء و نابودگی این بی خودی را پر کنند و یا این بی خودی را از خود و دیگران پنهان دارند.

قیامت نامه

بنابراین به عزیزان خواننده توصیه می کنیم که این کتاب را ھمواره، ھمچون ذکری عرفانی پیش روی خود داشته باشند و از مطالعه ھزارباره آن نیز اباء نداشته باشند. ھمانطور که این کتاب برای خود بنده جامع و اکمل ذکر و یقین و خودشناسی و خداشناسی و مردم شناسی را به ھمراه داشته است.و نکته آخر اینکه ھر که وجھی از واژگونی خود را در این کتاب دید و تصدیق کرد برمقعد صدق و عدل وجود قرار گرفته است و این سرآغاز قیامت نفس است و نجات و رستگاری.

و بدان که تا زمانی که برمقعد صدق و عدل وجود قرار نگیریم قادر نخواھیم بود که از یاران ناجی موعود باشیم.
پس این کتاب قدرتمندترین یار برای رسیدن به مقام یاری امام زمان (عج) است.

لحظه ای با خود ماندن

آیا آدمی چه مقدار از ساعات و عمرش را در خود و با خودش زندگی می کند ؟

این سؤال به مثابه حرف اوّل و آخر خودشناسی و حکمت عملی و عرفان است .