قیامت عرصهی رویارویی خالق و مخلوق
تاریخ، چیزی جز تاریخ تنھایی انسان در جھان نیست و گریزش از تنھایی. قیامت عرصهی بنبست تاریخ و بنبست این گریز است و لذا عرصهی اشد تجمعات و تحزبھا است و تراکم جمعیت در حین اشد اضداد و نفرتھا و عداوتھا تا سرحد انفجار.