۵۵- یعنی انسان در مرحله نهائی بواسطه نظرش مسئول و مؤاخذه می گردد. و هستی انسان محصول این نظر است: و خداوند جهان را به نظری آفرید !!
۵۶ – یعنی انسان مسئول نظریات و قضاوتهای خود درباره زندگی خویش است نظر و قضاوتی اسلامی و شاکرانه و عاشقانه یا کافرانه و شاکیانه و خصمانه.
۵۷- در واقع اینک بهتر در می یابیم که چگونه و چرا اعمال آدمی محصول نظریات باطنی اوست و لذا اعمال او خود اجر و جزای اوست. همانطور که انسان بواسطه اعمالی که از او سر می زند یا لذت می برد و یا عذاب می کشد.
استاد علی اکبر خانجانی
کتاب حکمت امامیه- صفحه ۷۸