خدمت کردن به مردم برای رضای خدا،جدای دل دادن به آنهاست.
دل بجز در نزد خدا و اولیای او،می میرد یا دوزخی می شود.
یعنی ارتباط انسان با جهان و جهانیان نابود می شود این بمعنای محبوس شدن در چاه تن است….
منبع:کتاب حقوق عرفانی،صفحه 51،اثر استاد علی اکبر خانجانی