2- پس الله ، رحمن و رحیم ، خود خدا نیستند بلکه همچون محمل یا مرکبی و یا جاده ای هستند که ما را به خدا و خدا را به ما می رسانند . بنابراین بسم الله الرحمن الرحیم راه و روش خدایابی است . همچون دربی است که بسوی غیب الغیوب باز می شود و یا دربی که از غیب الغیوب بسوی ما گشوده می گردد زیرا این اسم از آن سوی غیب به ما رسیده است . پس یک درب یا جاده دو طرفه است .
3- بیهوده نیست که قرآن کریم با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز می شود و این کلیدی است که درب قرآن را می گشاید و قرآن علم خداست و علم او ، وجود اوست . و اینست که ائمه اطهار ع فرموده اند که مؤمنان در قرآن با خداوند دیدار می کنند و اهل قرآن اهل قیامت است . همانطور که قیامت محوری ترین موضوع قرآن است .
4- بسم الله الرحمن الرحیم فقط اسمی نیست که ما خداوند را فرا می خوانیم و حضورش را تقاضا می کنیم بلکه بواسطه این اسم او نیز ما را فرا خوانده است . نخست او ما را بواسطه این اسم خوانده است و بما آموخته که او را هم بهمین طریق بخوانیم .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.