111- اگر آدمی از صورت خداست و روحش هم روح خداست و علم و کلمات او هم از خداست پس انسان خدای خاکی است و برتری انسان بر خدا هم بمعنای برتری خدای خاکی از خدای آسمانی است .
112- یعنی خداوند عالم و آدمی را آفریده است تا خودش را تعالی و برتری بخشد و کمالش را اکمل کند و کبرش را اکبر نماید و علی اش را اعلی سازد . یعنی خود را خودآ کند و بودش را بودا . و هویش را اهو . و حدش را احد . و عشق را اعشق نماید . یعنی لا را ال لا کند . تا عاشق بر خویشتن گردد تا بتواند فدا و فنای خود باشد .
113- و این شطح عشق است یعنی سر ریز شدن عشق ، انفجار عشق .
114- و انسان شطح عشق خداوند است .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.