شبی با خدا

سؤال) چرا اينقدر از خودت و درباره خودت حرف مي زني آيا هيچ كس را سراغ داري كه اينقدر در آثارش درباره خودش نوشته باشد؟

جواب) براستي نه! ولي يك مسئله مسلم است و آن اينكه آدم ازچيزي كه بيشتر دوست مي دارد بيشتر حرف مي زند و مي نويسد. و من خودم را خيلي دوست دارم هرچند كه درباره ديگران هم بسيار حرف زده ام. من فقط و فقط درباره آدمها حرف زده ام آن هم نه آدمهای مثالی و آزمايشگاهی و تئوريك بلكه آدمهای واقعی. براي همين هم در آثارم هر كسي خودش را پيدا ميكند و ميگويد: اين خود منم. ص37

===========

س) شما به عنوان يك متفكر آيا باني فكر خاصي هستيد؟

ج) من باني فكر كردن هستم و لذا خود را باني مكتب اصالت معرفت و فهميدن ميدانم كه حق فهميدن را از هر حقّ ديگر ارجح دانسته ام حتّي بروجود بر خدا و انسان و جهان ، زيرا همه اينها محصول فهميدن است . من مي فهمم پس هستم . من نمي فهمم پس نيستم .

س) بزرگترين كاری كه كرده ايد چيست ؟

ج) فكر كردن. من جز فكر كردن هيچ كار ديگري در زندگی انجام نداده ام. من از اين لحاظ بديع و بكر و پديده اي منحصربفرد هستم و هيچ كس به اندازه من فكر نكرده است.

==========

س) بسياری شما را يك بدعت گذار در دين و اسلام مي دانند و معتقدند كه دين و اسلام شما من در آوردي است و تحريف است نظر شما چيست ؟

ج) نظر من هم همين طور است كه هم اسلام من ، من در آوردي است هم اسلام آنها و اين طبيعی است دين هر كس مال خودش است و بايد باشد . اگر من در آوردی نباشد پس تو در آوردی باشد يا او در آوردي يا آنها در آوردی يا ما در آوردی؟ ولي همه در دلشان مي دانند كه دين و اسلام همين است كه من می گويم يا بهتر است كه همين باشد كه می گويم . ص39