بهشت و دوزخ از رابطۀ آدم – حوا پدید آمده است . بهشت همان بهشت عشق و عصمت و وفاست و دوزخ هم آتش فسق و شهوت است که به قیمت زیرپا نهادن عشق و عصمت حاصل می آید که حاصل بی وفائی زن است . زیرا زن نمی خواهد دلش را تماماً به مردش دهد . و دین خدا از اینجا پدید آمد یعنی با خروج آدم و حوا از بهشت عشق و عصمت و وفا .
بهشت همان ” به هست ” است ، هستی است . همان خاک و آب و گیاه و رود و بلبل و شراب و یاری از میان آدمیزاده است . اگر یار باشد هستی همان به هستی یعنی بهشتی است . ولی این هستی جز بهمراه صاحبش نمی تواند به هستی باشد .
و یاری هم جز او نیست . آدم و حوا دو صورت مجازی و میرا از حضور او در هستی است و نمی تواند جای او باشد الا اندکی .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.