« خدای دو پا »
آهای ای آزاد دلان
بنگرید آدمی را ، که :
عشق مورزد مگر به خویشتن
نفرت مورزد مگر ز خویشتن
نشنود مگر صدای خویشتن
نبیند مگر سیمای خویشتن
سقوط نکند مگر در خویشتن
عروج نکند مگر از خویشتن
نگریزد مگر ز خویشتن
مهراسد مگر ز خویشتن
راست نباشد مگر با خویشتن
ریا نکند مگر به خویشتن
اسیر نباشد مگر در خویشتن
آزاد نگردد مگر از خویشتن
آه ! نمی بینید ؟
مجوئید خدا را مگر در خویشتن .