دائرة المشارق والمغارب ربوبی

وقتی خورشید طلوع کرده و به وسط آسمان می آید و همه عالم و آدمیان را روشن می کند و هستی می بخشد شرقیان آن را غربی می بینند و غربیان هم آنرا شرقی می یابند که فقط بسوی ایشان آمده است.

و لذا هر فرد و قوم و فرقه ای، خورشید را منی می کند و بدینگونه روشنی را در خود تبدیل به تاریکی می سازد و دچار قحطی وجود می گردد: این روشنی از درخت مبارک زیتون است که نه شرقی است و نه غربی! و فروزان می شود بی آنکه کسی آنرا بدست خود روشن کرده باشد و نوریست که از نوری برمی تابد و خداوند هر که را خواهد بواسطه آن هدایت می فرماید- سوره نور