پس خدا به معنای «عشق» فقط در رابطه مراد ومرید است که شناخته می گردد . آن خدای فردی ـ ذهنی در هر بشری نهایتاً همان ابلیس می باشد . چرا که در رابطه مراد ـ مرید همه صفات از میان برداشته می شود زیرا عرصۀ انهدام ارادۀ فردی می باشد که خرابات خیر ـ شر را پدید می آورد و در ورای آن توحید رخ می نماید . بنابر این خدای عامّه بشری همانا ابلیس است .
خدا همانا رابطه مراد ـ مرید می باشد . این نیز شوکران دیگری از حقیقت است که تا نوشیده نشود دین از قلمرو کفر و شرک و نفاق خارج نمی گردد. این جام شوکران نیز از جانب عشق است که پیدا شده است و به بشر نوشانیده می گردد . و این جام شوکران را تا روحانیّت مذاهب بی امام ننوشند خداشناس نمی شوند و از اسارت ابلیس رهائی نمی یابند .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.