هر چند كه وي (گابریل مارسل) تحت تأثير مكتب پديده شناسي هُوسِرل قرار داشت ولي در مسير پژوهش و مكاشفات خود ، راهي بكلي جديد را پديد آورد كه منحصر بفرد خود اوست كه براساس عشق ايثاري ، معرفت نفس ، اخلاق مذهبي و مشاركت در حيات روزمره مردم قرار دارد .

لذا عرفان وي(گابریل مارسل)  پديده اي منزوي و تخيلي و تخدير زا نمي باشد و از بطن زندگي روزمره راهي بسوي تعالي (ترانسدانس) مي جويد .

هر چند كه شايد هيچ كس چون او در قرن بيستم درباره يأس بشری تعمق و تألیف ننموده باشد ولی هیچکس همچون او از اعماق این یأس و افسرده گي ، موفق به نشان دادن نور اميد نبوده است . لذا فلسفه و عرفان وي امري مجرد و انتزاعي و نيهيليستي و خود – فريبانه نيست و بطرز حيرت آور و بسيار دقيق و لطيفي امور مادي و متافيزيكي را بهم پيوند زده است و روشنفكر را در وادي گريز از اخلاق فطري ديني ، بشدت سرزنش مي كند و فلاسفه مدرن را نيز از بابت توجيه اين گريز ملامت فراوان نموده است و آنها را فلاسفه اي ناميده كه جديت و مسئوليت وجودي براي انديشه هاي خود قائل نمي باشند .

وي يك بار ديگر مسائلي را به عرصه تفكر جدي فلسفي وارد نمود كه قرنها بود بكلي از ياد رفته و بلكه اموري بيهوده پنداشته مي شد :

وفا ، صفا ، اميد ، يأس ، گناه ، شهادت ، راستي ، حقيقت و امثالهم.

و بخوبي نشان داد كه نيهيليزم كاذبي كه بر جهان مدرن سايه افكنده است حاصل اين نسيان مي باشد . بدين لحاظ آثار وي پيامبر گونه و «ذكر» وار است و احساس مسئوليت وي نيز نسبت به كل جهان به همين گونه است .

از صفحه 4 کتاب حضور و فناناپذیری،اثر استاد علی اکبر خانجانی