فلسفه اندیشه گری بشر

1 – دو نوع اندیشه داریم :

  اندیشه به قصد معیشت و اندیشه به قصد حقیقت .

اندیشه معیشتی به علومی منجر می شود که مولّد فنون هستند .

و اندیشه حقیقی مولّد حکمت ها و معارفی است که منجر به اصلاح شخصیّت و ماهیّت بشر و تکامل معنوی او می گردد .

اندیشه معیشتی ظواهر زندگی بشر را اصلاح می کند و اندیشه حقیقی هم باطن انسان را اصلاح می نماید . ص15

 – اندیشه از هر نوعش موجب تغییر و دگرگونی است .

وامّا اندیشه ای وجود دارد که دربارۀ ماهیّت باطنی خویشتن است که معرفت نفس یا خود شناسی نامیده می شود .

این اندیشه موجب تغییر و تکامل خود اندیشه و طرز فکر و ساختار منطقی انسان می شود . وآن اندیشه دربارۀ خود اندیشه است . واین یکی از کمیاب ترین نوع اندیشه می باشد . که موجب بخود آئی ذهن و قیامت فکر و روان بشر است و ذات بشر را دگرگون می کند . ص15

5 – اندیشه حقیقی و معناجو حاصل احساس امنیّت در جهان است . آنگاه که انسان احساس امنیّت و آرامش می کند هستی جهان و وجود خویشتن را به سئوال می کشد که : هستی چیست ، از کجاست و به کجا می رود و این همه موجودات و تحوّلات از برای چیستند و چه معنائی دارند .

این همان اندیشه معنا گرا و حقیقت جو است که مولّد حکمت و معرفت و مذهب است و انسان را به باطن جهان و ازلیّت و ابدیّت آن ره می نماید . ص15