پدیده شناسی توحیدی

– توحید یعنی یگانگی و یکی بودن. یکی بودن در درون و برون. یکی بودن در ذات و صفات. یکی بودن در افعال و امیال. یکی بودن در صورت و سیرت. یکی بودن در عدد و معنا. یکی بودن با خود و غیرخود. یکی بودن در بود و نبود. یکی بودن در خیر و شر. یکی بودن در همه حال و همۀ مکانها و همۀ زمانها.

45- آنکه انسان کامل یا امام و صوفی واصل نامیده می شود موجودی است که کل جهان هستی را در وجود خود به وحدت و یگانگی رسانیده و لذا مظهری از جمال واحدۀ هستی است که جمال بی حد را متجلی میسازد. او محل ظهور جمال بی حد از حدّ وجود خویشتن است. ص6

============

63- پس در یک کلام ، توحید یعنی دیدن جمال بی حدّ احدی در حدود وجود موجودات عالم . و این یعنی خدابینی در مخلوقات خدا . و مقامی کمتر از این آن است که آدمی خداوند را در هر یک از موجودات عالم جستجو و درک کند و یا لااقل به این حق پیشاپیش اقرار نماید که این همان اقرار شهادت لااله الاالله است : جز الله هیچ نیست ! ص7