سرالاسرار

خدا ، عاشق شد . عاشق بر چه ؟

کسی که نبود جز خودش . و خودش هم که بی جمال بود . پس عشق چه بود ؟

این همان ذات عشق است بمعنای عشق به وجود آمدن . عشق به صاحب جمال شدن . عشق جمال !

و این معنای ذات عشق و عشق ذات خداست . عشق به ظهور !

” گنج نهانی بودم و به شور و عشق آمدم تا خود را عیان و معرفی کنم و لذا جهان را و انسان را آفریدم و انسان را به این امر گماشتم . “

=====

حیات انسان در عالم خاک تجربۀ غربت و بیگانگی از خویشتن و نیز با دیگران است .

و تلاش برای تبدیل این غربت و ازخودبیگانگی به دوستی و اتّحاد با خویشتن و دیگران .

تلاشی که از هر هزاران هزار هم یکی به کام نمی رسد و عموماً این تلاش به عداوت و انتقام می انجامد که اصلی ترین قلمرو این تلاش همان خانواده است یعنی رابطه با همسر و فرزندان .

و عشق ها تلاش خداوند در گره زدن آدمها به یکدیگر است به قصد انس بخشیدن آنها با یکدیگر . ص8

=====

-انسان امروز نسبت به انسان صد سال پیش بکلی متفاوت است همۀ مسائلش . طرز فکر کردنش ، طرز احساس کردنش ، طرز کارکردن و بازی کردنش ، طرز جنگ وصلحش ، طرز حل و فصل مشکلاتش ، طرز راه رفتن و خوردن و خوابیدن و جماع کردنش ، طرز حرف زدنش ، ترس ها و امیدهایش ، خوشی ها و ناراحتی هایش ، آرزوها و آرمانش ، دوستی و دشمنی هایش و حتّی مرگش .

انسان امروز بکلی دگر است و از انسانهای هزاره های پیشین تا صد سال پیش یک تغییر ذاتی کرده است . این چیست ؟ ص 41