عرفان چشم و گوش و زبان

26- بایستی چشم را از رنگها شست و گوش را از اصوات زدود و بوها را از بینی پاک کرد و ذوق ها را از ذائقه.

تا آن رنگ و صدا و بوی و مزۀ حضور خدا درک شود.

این کار غیرممکن نیست زیرا اولاً اینکه انسان درست به همین دلیل آفریده شده است و چشم و گوش و هوش هم درست به همین دلیل به او داده شده است و بعلاوه وجود آدمی از نور است و چشم او هم با نور می بیند یعنی ذات بینائی از بیرنگی است و بیرنگی در ذات بینائی حضور دارد بایستی رنگها را پاک کرد تا به مقام بیرنگی نگاه رسید. ص7

===========

71- قرة العین هم بمعنای نور نگاه است که همۀ اهالی بهشت از آن برخوردارند و بواسطۀ همین نور نگاه است که بهشت پدید آمده است .

همانطور که در قرآن می خوانیم که اهل بهشت هر آنچه که اراده کنند محقق می شود یعنی دارای قدرت “کن فیکون” هستند همچون خداوند . و این قدرت که همان قدرت نگاه خداوند در خلق جهان است در آدمی هم به امانت نهاده شده است که باید کشف گردد و آدمی را اشراقی سازد . فلسفۀ اشراق در حقیقت بیانگر راه و رسم رسیدن انسان به نور قرة العین است که نور خلق کردن است : کن فیکون ! ص11

============

186- چشم فرماندۀ همۀ حواس و هوش و احساسات و امیال و افکار و غرایز وجود انسان است .

وقتی چشم به جستجوی جمال خدا و دیدار با او در این جهان باشد سائر اعضا و غرایز و حواس و فعل و انفعالات وجود انسان بر حق ذاتی خود قرار می گیرد و این عدالت وجود است .

این همان صراط المستقیم هدایت انسان در جهان و شاهراه ارتباط انسان با جهان و با خویشتن است و این سریعترین راه رشد و تعالی و شکوفائی حواس و هوش و نبوغ و استعدادهای ذاتی بشر است . ص20