فلسفه عرفان درمانی

عرفان درمانی به معنای درمان به واسطه بخود ـ آئی و خودشناسی و رجعت به فطرت و هوش انسانی است .

خود این رجعت همان جریان درمان عرفانی می باشد .

عرفان درمانی همان انسان درمانی است .

یعنی درمان بی قراریها از طریق قرار گرفتن در خویشتن خویش !

 زیرا همه امراض حاصل دوری از خویشتن و تناسخ در مادیّت جهان و شدیدترین عامل مسخ کننده این جهان یعنی تکنولوژی است .

لذا وجهی از عرفان درمانی متوجّه درمان طبیعی و رجعت به غرایز و زندگی طبیعی می باشد . و این امر ربطی به درمانهای سنّتی و گیاهی ندارد .